تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله :
اگر زندگى سعادتمندان، مرگ شهيدان، نجات روز حسرت (قيامت)، سايه روزِ سوزان و هدايت در روز گمراهى را مى خواهيد، قرآن را ياد بگيريد كه آن سخن خداى مهربان است و سپرى است در مقابل شيطان و سنگينى در ترازوى اعمال.
الحیاه(ترجمه ی احمد آرام) ج2 ،ص234
هرشب آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره صافات
آیات 103 تا 106
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ (103)
وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ (104)
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (105)
إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِينُ (106)
ترجمه :
پس چون هر دو تسليم (فرمان ما) شدند و ابراهيم، گونه فرزند را بر خاك نهاد (تا ذبحش كند)،
او را ندا داديم كه اى ابراهيم!
حقّاً كه رؤيايت را تحقق بخشيدى (و امر ما را اطاعت كردى).
همانا ما نيكوكاران را اين گونه پاداش مى دهيم (و نيّت عمل خير آنان را به جاى عمل قبول مى كنيم).
همانا اين همان آزمايش آشكار بود.
نکته ها:
«تلّه» يعنى او را بر خاك خواباند. «جبين» به معناى يك طرف صورت و پيشانى است.
پس از آنكه پدر و پسر، (ابراهيم و اسماعيل) هر دو آمادگى خود را براى انجام فرمان الهى اعلام كردند و ابراهيم فرزندش را به صورت خواباند، ندا آمد كه ما سربريدن اسماعيل را نمى خواستيم، ولى بريدن تو را از فرزند در راه خدا مى خواستيم كه نشان دادى.
اهميّت انگيزه و نيّت
در فرهنگ قرآن ومكتب اهل بيت عليهم السلام به انگيزه ونيّت عمل بهاى اصلى داده شده است. تا آنجا كه نيّت مؤمن براى انجام كار خير با ارزش تر از عمل او شمرده شده است. «نيّة المؤمن خير من عمله»(24) از بسيارى كارهاى انجام نشده، به خاطر انگيزه هاى مثبت ستايش شده و از بسيارى كارهاى انجام گرفته، به خاطر انگيزه هاى منفى انتقاد شده است.
اكنون چند نمونه از كارهايى كه انجام نگرفته امّا مورد ستايش و پاداش واقع شده است را ذكر مى كنيم:
* از اقدام حضرت ابراهيم براى قربانى كردن فرزند. «قد صدقت الرؤيا»
* اويس قرنى براى ديدار پيامبر صلى الله عليه وآله به مدينه رفت و با آن كه به ديدار حضرت موفق نشد امّا زيارتش قبول شد، در مقابل، افرادى در كنار حضرت بودند و او را آزار مى دادند.
* گروهى از ياران پيامبر وسيله رفتن به جبهه نداشتند لذا ناراحت وگريان بودند.(25)
* افرادى كه خدا بدى هاى آنان را به خوبى تبديل مى كند. «يبدّل اللّه سيّئاتهم حسنات»(26)
* كسانى كه چون با محبّت اهل بيت عليهم السلام از دنيا رفتند پاداش شهيد دريافت مى كنند. «من مات على حبّ آل محمّد مات شهيدا»(27)
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله :
اگر زندگى سعادتمندان، مرگ شهيدان، نجات روز حسرت (قيامت)، سايه روزِ سوزان و هدايت در روز گمراهى را مى خواهيد، قرآن را ياد بگيريد كه آن سخن خداى مهربان است و سپرى است در مقابل شيطان و سنگينى در ترازوى اعمال.
الحیاه(ترجمه ی احمد آرام) ج2 ،ص234
هرشب آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره صافات
آیات 103 تا 106
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ (103)
وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ (104)
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (105)
إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِينُ (106)
ترجمه :
پس چون هر دو تسليم (فرمان ما) شدند و ابراهيم، گونه فرزند را بر خاك نهاد (تا ذبحش كند)،
او را ندا داديم كه اى ابراهيم!
حقّاً كه رؤيايت را تحقق بخشيدى (و امر ما را اطاعت كردى).
همانا ما نيكوكاران را اين گونه پاداش مى دهيم (و نيّت عمل خير آنان را به جاى عمل قبول مى كنيم).
همانا اين همان آزمايش آشكار بود.
نکته ها:
«تلّه» يعنى او را بر خاك خواباند. «جبين» به معناى يك طرف صورت و پيشانى است.
پس از آنكه پدر و پسر، (ابراهيم و اسماعيل) هر دو آمادگى خود را براى انجام فرمان الهى اعلام كردند و ابراهيم فرزندش را به صورت خواباند، ندا آمد كه ما سربريدن اسماعيل را نمى خواستيم، ولى بريدن تو را از فرزند در راه خدا مى خواستيم كه نشان دادى.
اهميّت انگيزه و نيّت
در فرهنگ قرآن ومكتب اهل بيت عليهم السلام به انگيزه ونيّت عمل بهاى اصلى داده شده است. تا آنجا كه نيّت مؤمن براى انجام كار خير با ارزش تر از عمل او شمرده شده است. «نيّة المؤمن خير من عمله»(24) از بسيارى كارهاى انجام نشده، به خاطر انگيزه هاى مثبت ستايش شده و از بسيارى كارهاى انجام گرفته، به خاطر انگيزه هاى منفى انتقاد شده است.
اكنون چند نمونه از كارهايى كه انجام نگرفته امّا مورد ستايش و پاداش واقع شده است را ذكر مى كنيم:
* از اقدام حضرت ابراهيم براى قربانى كردن فرزند. «قد صدقت الرؤيا»
* اويس قرنى براى ديدار پيامبر صلى الله عليه وآله به مدينه رفت و با آن كه به ديدار حضرت موفق نشد امّا زيارتش قبول شد، در مقابل، افرادى در كنار حضرت بودند و او را آزار مى دادند.
* گروهى از ياران پيامبر وسيله رفتن به جبهه نداشتند لذا ناراحت وگريان بودند.(25)
* افرادى كه خدا بدى هاى آنان را به خوبى تبديل مى كند. «يبدّل اللّه سيّئاتهم حسنات»(26)
* كسانى كه چون با محبّت اهل بيت عليهم السلام از دنيا رفتند پاداش شهيد دريافت مى كنند. «من مات على حبّ آل محمّد مات شهيدا»(27)
- ۷۶۹
- ۲۹ آذر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط